De blauwe Lupine (Boruta)
De lupine is in de 19e eeuw uit Noord Amerika ingevoerd.
Deze soort onderscheidt zich niet door bloemkleur, maar door de smalle
deelblaadjes in het handvormige blad. Lupine is een ideaal eiwithoudend gewas
voor menselijke consumptie. Lupine is een prima lokaal alternatief voor
geïmporteerde soja uit tropische landen (waarvoor vaak waardevol oerwoud gekapt
wordt). Bovendien hoeft lupine niet bemest te worden omdat het stikstof uit de
lucht bindt, en verbetert deze teelt de bodemstructuur. De afzet mogelijkheden
groeien, doordat de Nederlanders minder vlees eten. Dat is een grote kans voor
allerlei nieuwe vegetarische producten op basis van lupine, want lupine is een
uitstekende vleesvervanger."
Gebruik:
De Boruta is een eetbare lupinen. LET
OP! Er zijn er die niet eetbaar zijn.
Lupinen kunnen als gehele boon worden gegeten, en verwerkt
worden in salades of humus-achtige producten. Ook kunnen de bonen eerst
vermalen worden om in brood of andere levensmiddelen te worden verwerkt.
Lupinen worden toegepast in hoog kwalitatieve vlees vervangende producten.
Lupine kent vele toepassingen en vormt een goede
eiwitvervanger. Je kunt de bonen gedroogd kopen en verder verwerken zoals
andere peulvruchten. Gekookte en vermalen lupine heeft wat weg van couscous en
vormt hiervoor dan ook een uitstekende vervanger. De boontjes kunnen ook
gekiemd of geroosterd worden. Van dit laatste kan vervolgens thee of koffie
worden gezet. Gekiemde lupine heeft qua smaak en uiterlijk wel wat weg van
taugé. Lupinemeel kan verwerkt worden in bak gerechten zoals cake en brood maar
kan niet één op één tarwemeel vervangen.
Voor gebruik zie ook bij Monique Van Der Vloed of het PDF-bestand van Louis Bolk (Kopier de link hiernaast) file:///C:/Users/caner/Desktop/avondturentocht/lupine.pdf
Reacties
Een reactie posten